Sunday, September 2, 2007

Greece under Attack by Tourist-Developer Cartels


Dedicated to those people died in flames

Greece under Attack by Tourist-Developer Cartels





In the last week of August of 2007, Greece underwent the most enormous catastrophe in her history since the restoration of Parliamentary Democracy in 1974. Western and Southern Peloponnese, the “heart” of both ancient and modern Greece, as well as other places like Athensʼ suburbs and Evia Island, have been totally destroyed by wildfires. 65 people have been killed (among them was a mother with her four young children), several more are missing, numerous villages have been wiped off the map and millions of acres of forest or agricultural land have been converted into ashes.



Apart from the loss of human lives, the destruction wrought by the arsonists will have far reaching effects that will surface in due time. The devastation of forests will result in an overall rise of temperature, floods in the winter, corrosion of the ground and landslides. Furthermore, the razed areas will be affected economically by a tremendous rise of unemployment, a huge emigration of their native population to Athens or other big cities, while the whole of Greece will face an overall decline in agricultural output, since those areas were key producers of vegetables, fruits and, most importantly, olive oil.



Undoubtedly, a major crime has been committed. A crime, however, that is not spontaneous, but premeditated. The 290 different centers of fires that broke out in Peloponnese definitely point to an organized arson plot.



In order to locate the arsonists, one has to look at the strong financial interests which have been pressuring for the “development” of the destroyed areas for several years up to now.




The Ionian Road


The construction of a national highway in Peloponnese under the name “Ionian Road” – specifically the south part of Ionian Road, as Ionian Road is extended in Central and Northern Greece too – connecting her four major cities, Corinth, Patra, Pirgos, and Kalamata, was conceived as an idea in 1996, but it was postponed mainly due to the 2004 Olympic Games in Athens which absorbed most of the stateʼs resources. The new right-wing government of Nea Dimokratia promised in 2004 to start building the highway soon. At last, in July of 2007 its construction was auctioned to the native and multinational construction companies Vinci–El.Technodomiki–TEV, Aktor, J&P Avax, Hochtief and Athina, and it was supposed to start right away, with the prospect of being completed in 2011[i].



The Ionian Road would secure road access to the enormous tourist facilities that were being built in Western Peloponnese, and those that were still being planned at the time. The completion of the Ionian Road ought obviously not to take more than the required time; therefore, its construction shouldnʼt be interrupted by “aggravating” forests, biotopes and ecosystems as well as environmental and community activists. The Nea Dimokratia MP for the Elea region of Western Peloponnese, G. Kontogiannis, had stated clearly, as early as 2004: “The political leadership of the Ministry of Public Works believes that the Ionian Road has to proceed rapidly so as to make up for the delays of the last few years...”[ii].



Ionian Road was originally scheduled to cross over places of high environmental significance, such as Lake Kaiafa in Zaharo area, which had been included in the Natura 2000 European catalogue. As the chairman of Zaharoʼs Environmental Protection League, Mr. Agrapidas said in July, “The combination of ground and lacustrine ecosystems as well as their co-existence with antiquities, mythological places and the thermal fountain renders Lake Kaiafa ecosystem a unique cluster that has been declared an archaeological site and a landscape of special natural beauty”.



The prefectorial council of Elea, in which the aforementioned area falls under, refused to cede Lake Kaiafa for the construction of Ionian Road, despite the strong pressure by the Ministry of Public Works. According to Mr. Agrapidasʼs claims, there was an alternative route for the highway, not crossing the area; nevertheless it might have been longer and of higher cost[iii]. At last, the Ministry succumbed to the demands of the locals and decided on the 24th of July to divert Ionian Road towards another direction, far away from the lake, so that its fragile ecosystem would not be harmed[iv]. However, a mere month later, the area around Lake Kaiafa was burned to the ground. The constructors of the highway will now face little resistance in their exploitation of the devastated area.



Strangely enough, the centers of most of the fires that broke out in Peloponnese coincide perfectly with the original plan for the Ionian Road! Compare the NASA satellite photograph of the Peloponese burning to the Ionian Road plan.











Other interests in Western Peloponnese


Lake Kaiafa had also attracted the attention of other benevolent investors and developers. In 2003, the former Deputy Minister of Economics D. Georgakopoulos of the former government of the “socialist” PASOK, was charged with pressuring the Domanial Service of Elea, the region that he was elected in, to declassify Lake Kaiafa as a protected territory in order for it to be granted to big tourist corporations for the development of hotel complexes and golf courses. He had also presented a relevant report according to which an investment of 150 million euros would be made on Lake Kaiafa for the “modernization” of spas and the construction of other facilities of the area[v], referring to the ecologists who protested against the plans as “ecoterrorists”[vi]. Now that the beautiful biotope around the lake has been burnt up, the “investors” and their political agents wonʼt need to counter any bureaucratic barrier or “ecoterrorism” in order to declassify it.



Apart from Lake Kaiafa, many other places in Western Peloponnese through which the Ionian Road will pass, are also considered to be “ideal” for the development of tourist businesses. For instance, in the Messinia region in the South-West of Peloponnese more than one billion euros are going to be invested in the construction of 11 big hotel blocks of 5 stars, luxurious summerhouses, sea therapy and spa facilities, a seasonal center as well as 4 huge golf courses. The major “investor” in this area seems to be a notorious Greek ship-owner, V. Konstantakopoulos, who runs Costamare Shipping SA, based in Panama, but strong international entrepreneurial groups operate alongside him; Kempinski multinational corporation which is mostly active in South-Eastern Asia is going to exploit the sea therapy and spa facilities and a famous American company has undertaken the exploitation of the golf courses[vii]. Konstantakopoulos has appropriated enormous areas of agricultural land with olive trees, some times without the consent of their owners, as well as land in areas alongside the Navarino lagoon (also protected by Natura 2000) openly defying the law. The few “bureaucratic” problems considering the permissions of Archeological and Forest Service that had remained were overcome after his visit to the presidential palace and his meeting with the Prime Minister K. Karamanlis, in 2005. He also secured 45% subsidization by the state for his investments[viii]! And now, that much of the Messinia district has been consumed by the wildfires, he definitely feels even luckier as he can extend his business to the devastated area expropriating the land he needs in depreciated prices.



Another place in Western Peloponnese that is considered by the “investors” to be a bargain is Katakolo in Elea district. In late August, the famous international business association World Trade Center Group sent their vise president, David H. Lee, to Elea and ratified an agreement with state and local officials for the “development” of the area[ix].



The region around ancient Olympia has also been the subject of potentional exploitation. Many domestic and foreign “investors” have proposed deploying the surrounding area by building modern stadiums, hotels and other facilities and even use this place for organizing the Olympic Games[x]! One of the reasons that they were not permitted to implement their plan was that this surrounding area was forestland. After the fire though, there is no more forest surrounding Olympia so that barrier is no longer present.



Most people in Greece know that Western Peloponnese has the most magnificent coasts and beaches in the whole country. Nevertheless, her people were very traditional and closely linked to their land and property and with the agricultural sector of the area being particularly strong, they had never desired to exploit their region in a tourists-industry fashion. The tourist “investors” had good knowledge of this fact and in order to successfully exploit the area, they first needed to preemptively destroy any popular resistance to their plans and they couldnʼt care less if tens of people there died in flames. As for the people who survived, most of them will move to Athens to seek a job, while the few remaining there, will apparently work as waiters or security guards to the huge hotel blocks that will spring soon. The “investors” seem to have achieved what they had intended.




The Germansʼ special role


Mountain Taygetos and Parnonas in Central and Southern Peloponnese respectively, were also burned. It was common knowledge among those local societies that powerful German interest group desired avidly to transform the mountains into ski resorts and chalets. The Germans again had been interested in exploiting Mountain Grammos in Northern Greece, which was partially burned this summer in July. German capital has also been active in Western Peloponnese and Evia buying enormous pieces of land, either as private investors or under the cover of offshore companies. Not surprisingly, one of the contractors participating in the construction of Ionian Road in Peloponnese, Hochtief, is German and interestingly enough it is owned by Kaitel, the son of the homonymic notorious Nazi general. It seems that while German imperialism failed to subject Greece in World War II having been beaten and humiliated by her strong resistance movement, it succeeds in 2007 without military invasion, just with some fires and the help of their modern collaborators; not the security battalions, but the regional and central bureaucrats ruling the Greek state.


Yet, the similarly crucial role of British and American interests should not be ignored. Having almost fully “occupied” Corfu and Crete Island with their hotels and golf courses, they coveted Peloponnese as well, buying huge swathes of land to be used for tourist developments. Indeed, they are very loyal to their colonialist traditions of 1944 when the British bombed Athens and killed 40.000 civilians in order to crash the resistance movement, which had liberated Greece a long time before they came in, and of 1967, when the U.S. imposed a seven-year fascist dictatorship, which totally destroyed the country.





The Golf Lobby


One of the strongest blocks of interests, if not the strongest, which desire the “resortisation”, so to speak, of the Greek coasts are the prospective constructors of golf courses. The huge level of environmental destruction that the construction of golf courses will lead to, such as waste of water, use of enormous quantities of artificial fertilizers and disruption of the nearby ecosystems doesnʼt seem to concern the Greek government which does everything possible to grant large areas in the countryside to golf investors. The Minister of Public Works, G. Souflias, claimed in May of 2007 that “considering the golf issue there are many deficiencies, as Greece has just 6 golf courses whereas France has more than 500, Italy more than 200, Spain more than 300 and Portugal 36”. Moreover, another high-rank officer of the ruling party, the Deputy Minister of Economics, P. Doukas, is at the same time the president of the Greek Golf Association, and had publicly declared in 2005 that even more golf courses are necessary. It should be noted however that the main opposition party, PASOK, before the elections of 2004, had promoted the support and the expansion of the golf industry in Greece, and after the elections, which it lost, it hasnʼt been opposed to golf policy of the Nea Dimokratia government at all[xi].



As expected, all the environmental studies and reports that warn about the destruction that golf courses will cause have been deliberately ignored. “Who passes by those studies in favor of tourist development?” wanders Mrs. E. Mpriasouli, professor in the Department of Geography in the Aegean University. “They think that this way they are going to get the hotels full of people. 70% of global tourism is manipulated by a single organization (i.e. Global Tourist Organization). They promote the golfer cluster and they blackmail us to accept this model. The same happened with the pools. […] This model of tourism concerns the foreigners who stay and do everything inside the tourist facility. They donʼt go outside of it, they donʼt consume any domestic products, and of course everything is produced and constructed by big companies”[xii].



Western Peloponneseʼs long coastline was ideal for the golf industry to construct several golf courses. By 2005, the International Golf Association was very optimistic that in 2006 and 2007 there would be a very big golf ʽboomʼ[xiii]. However, so far the locals and the environmentalists struggled hard against this prospect. Now that there is no environmental value in the devastated areas, that ʽboomʼ will face little resistance. In confirmation of that, the aforementioned Deputy Minister of Economics, who is renowned in Greece for his cynicism, appeared on national Television two days after the disaster, and he attempted to soothe the pain of the people living in the disaster areas by promising that a development plan, considering tourism and especially golf courses, will start being implemented there right away! Of course, the sold out Greek Mass Media, both public and private, branded the plan as a great benefaction.





Governmentʼs and main oppositionʼs complicity


The government of Nea Dimokratia, which has been ruling from March 2004, has devoted itself in the tourist development of the countryside and coasts in order to increase the annual influx of tourists. “There are one million Europeans who are interested in buying a summerhouse in Greece” was one of the main arguments of government officials, who used to refer to tourism as Greeceʼs heavy industry[xiv]! Thus, the Ministries of Civil Works and Tourism put up a plan of tourist “development”, under the name of New Zoning Framework for Tourism, which blatantly offered land and water to the tourist cartels.



According to the abovementioned framework, an “investor” can buy land everywhere, and simply by naming their investment as a “tourist” one, get a big subsidization and build four times more than a privateer, as long as they sell the 70% of the houses to privateers and run the rest 30% as a hotel. They have also the right to build in environmentally protected areas or skerries provided they name them “tourist”! This situation is aggravated by the inexistence of a National Cadastral Register, which would at least classify some forestlands or biotopes as such and might prevent them from being built[xv].



However, for this plan to be successful an overall reconsideration of zoning in the country needed to take place, that is to say, permissions for appropriating forestland should be awarded. Therefore, in early 2007, the government tabled a constitutional amendment according to which, article 24, stating that construction in forestland is strictly forbidden, would be practically abolished. The official opposition, PASOK strongly condemned the amendment and blocked the ratification of it by withdrawing from the voting - the funny thing is that, in 2003, when PASOK was in power, it tried to pass an identical amendment, but Nea Dimokratia, then the official opposition, refused to support it. Although, finally, article 24 was not abolished, the prospective arsonists were encouraged to hasten their plans, and consequently, in the summer of 2007, Greece suffered the greatest number of wildfires in her modern history.



Furthermore, the Sub-Ministry of Environment, which happens to fall under the Ministry of Public Works and is responsible for using the state funds provided to the latter for the protection of the forests and biotopes, did very little on this. Most of the, already few, money for environmental protection were transferred back to the Ministry of Public Works in order to support works already under way, using the ridiculous excuse that the Sub-Ministry of Environment was unable to spend it all[xvi].



Another way in which the government is responsible for the holocaust is that it caused the collapse of the Fire Brigade. The Ministry of Public Order, under whose jurisdiction the Fire Brigade falls, hadnʼt recruited the required number of firemen, preferring instead to hire thousands of policemen! In addition to this, the virulently right wing Minister of Public Order, V. Polidoras, transferred incompetent officers to key positions simply because they were members of the ruling party, and those officers were eventually proven to be completely incapable of combating the numerous wildfires[xvii].



The tourist-developer cartels soon realized the incapacity of the Fire Brigade and the insufficient measures for the protection of the forests, and therefore, encouraged by the high temperatures and the strong winds in this area, obviously decided it was a very convenient time for them to put their plan into action.





The scapegoats


When the first fires in the Peloponnese broke out, everybody thought it would be the ordinary land developers who casually burn pieces of forestland every year in order to build on them. Yet, when several new fires broke out which, unprecedentedly, burned whole villages to the ground, killing tens of people, the public started suspecting an organized plot by strong native entrepreneurs or even multinational companies. Greece was apparently under attack, and since the fire brigade and their political chiefs in the Ministry of Public Order were proved to be totally incapable to put down the fires, the government tried to spin the mayhem unleashed by the cartels to its own advantage. Two days after the first fires, the Prime Minister, following the advice of his image-makers, appeared on National Television wearing an ordinary jacket, like George Bush did right after September 11th, and stated that Greece faces an asymmetric threat. Nevertheless, he obviously didnʼt name those actually responsible for the fires, whose identities he most definitely knows. On the contrary, his colleagues in the government secretly or even openly blamed anarchists and political extremists for the arsons claiming that “they want to destabilize democracy”!



The mass media which support the government invented new imaginary enemies like the Turks, the Albanians or even PASOK, blaming them for the wildfires! PASOK, of course, condemned these scenarios as conspiracy theories, but on the other hand, it just put the blame on the government accusing it of incompetence. It is more than obvious that PASOK knew that the arsonists were the tourist-industry cartels, but it didnʼt want to stand up to them, as, when in government, it was (and will be) tightly intertwined with them.



The police and its dependent secret services, all of them being famous on a world scale for their incompetence and stupidity, but very effective at beating up defenceless immigrants and protestors, did their best to find the perpetrators of the terrible crime. The result was the arrest of an old woman in Zaharo for causing the fire by negligence while she was cooking in her backyard, an Albanian immigrant who was misleadingly presented as the one having put some fires in order to take revenge from his Greeks employers for mistreating him, and a 62 year old pensioner arrested in Areopoli of Lakonia of South Peloponnese who was a former member of PASOK and was forced to confess that he was one of the arsonists[xviii]. Yet, in this case the police neednʼt have necessarily acted as stupidly as always; the mission surely assigned to them by the government was to cover up the actual arsonists.





Conclusion


As days pass and more evidence comes to the surface, it becomes more and more obvious that the instigators of this recent destruction in Greece are the multinational tourist-sector cartels. Nevertheless, the implementation of the arson attack that caused it was not something that ordinary arsonists (usually foreigners hired by petty developers) could have done; on the contrary, it required perfect organization, planning and coordination. Thus, the perpetrators of it are definitely the cartelsʼ instruments, that is to say foreign secret services.



It is widely accepted that tourist cartels of Western Europe and America with the collaboration of their Greek business representatives, and the tolerance of the corrupted local politicians, have been trying to convert Greece into a huge tourist resort for well-off Europeans and Americans and her people into waiters. For decades, the E.U. has been using economic violence, forbidding Greece to subsidize her own industry and agricultural production or to impose import duties to their products while the U.S. have been blackmailing her to buy their weapons exploiting and inflaming the tension between her and neighbouring Turkey (also a great customer of the U.S. weapon industry), in a manner reminiscent of Italian mafia “protection”. However, this kind of violence didnʼt bring swift results and they decided to resort to physical violence, like the one that they regularly exert in their colonies.



So far, the Euro-American cartels seem to have achieved their target to devastate a big part of Greece. But her people have not said their last world yet. They will definitely claim their land back.







--------------------------------------------------------------------------------

[i] Corinth, Patra, Pirgos, Motorway to be ready by summer 2011, GoWest.Gr, 24/7/07, http://www.gowest.gr/index2.php?option=com_content&task=view&id=9777&pop=1&page=0&Itemid=1585

[ii] ND will end PASOKʼs fiasco over the Ionian motorway, Indymedia Athens, 27/8/07, http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=752934

[iii] The road can be moved, the lake, not quite, Kathimerini, 08/07/2007.

[iv] Statement of Public Works Minister, Mr Georgios Souflias, on the signing of the contract re the North-West Road of the Peloponese, 24/7/07, http://www.minenv.gr/download/2007-07-24.dilosis.g.souflia.gia.ypografi.symbasis.elefsina-korinthos-patra-pyrgos-tsakona.doc

[v] Kaiafa healing springs; investors needed, Rizospastis, 15/4/2003.

[vi] 18- hole crime, Golf construction hysteria in Greece, Eleutherotypia, 3/4/2005.

[vii]Tourism for Global Capital, Aristera! http://www.koel.gr/index2.php?option=com_content&task=view&id=964&pop=1&page=0&Itemid=34

[viii] 18 holes in a forest, Apiganias: Development or Destruction? Eleftherotypia, 1/5/2005

[ix] Meeting of Sp. Spyridon with International Entrepreneurial Delegation, Press release, 21/08/2005.

[x] Olympia is Reborn, Kathimerini, 6/8/05.

[xi] 18- hole crime, Golf construction hysteria in Greece, Eleftherotypia, 3/4/2005.

[xii] Ibid.

[xiii] Ibid.

[xiv] Hotels-villages for sale or hire, Kathimerini, 3/5/2007.

[xv] Their country? Sold. Eleftherotypia, 17/6/2007.

[xvi] Hypocrisy – Environment and Public Works Ministry tried to cut back 30 million euros on “protected areas”, Eleftherotypia, 21/7/2007.

[xvii] From Karamanlisʼs promises to… Soufliasʼs palpitations, Eleftherotypia, 28/7/07.

[xviii] Questions over 62 y.o.ʼs arrest in Areopoli for arson, In.gr, 30/8/07, http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=827585&lngDtrID=244

Monday, July 23, 2007

Καλοκαίρι 2007,Φωτιές στη Πελοπόνησο και αιολικά πάρκα- εργοστάσια


Που σχεδιάζονται τα αιολικά εργοστάσια

Λακωνία: Δήμος Ζάρακα, Δήμος Νιάτων, Δημος Μολάων, δημο Μονεμβασιάς, δημος Βοιών

Κοινότητα Ελαφονήσου, δήμος Σμυνους, δημο Οιτύλου, δήμο ανατολικής Μάνης

Αχαία

Κορινθία: Τενέα, Νεμέα,Σολυγεία, Αρχαια Κόρινθος...

Μεσηνία: Κυπαρισία, Φιλιατρό κλπ

Σκύρος Σποράδες

Ευβοια

Ιωάννινα ....
Και για να μη μείνει αμφιβολία για το ποιοι ενδιαφέρονται να μην υπάρχει δέντρο στα βουνά, αλλά ουτε και καλλιέργειες , ωστε να αναγκάσουν τους κατοικους να υποκύψουν στις ορέξεις τους

ενδιαφερόμενοι όμιλοι, κουμπάροι είναι :

Η ΤΕΡΝΑ ,

ο όμιλοι

Βαρδινογιάννη,

Μυτιληναίου,

Κοπελούζου,

Ελληνική Τεχνοδομική.


* Ο ισπανικός όμιλος Iberdrola είναι από τους μεγαλύτερους στην παραγωγή αιολικής ενέργειας παγκοσμίως και εξαγόρασε πρόσφατα το 49,9% της εισηγμένης Ρόκας, που κατέχει το 40% της εγκατεστημένης ισχύος στη χώρα μας σε αιολικά πάρκα με 188,5 MW. Οι Ισπανοί εκπόνησαν επιχειρησιακό σχέδιο το οποίο προβλέπει την τετραετία 2005-2008 την κατασκευή αιολικών πάρκων συνολικού δυναμικού 420 MW, για τα οποία θα επενδυθούν κεφάλαια ύψους 400 εκατ. ευρώ. Σύντομα η ελληνοϊσπανική εταιρεία θα επεκταθεί σε Βουλγαρία και Ρουμανία, όπου ήδη κάνει έρευνα αγοράς.

* H EDF, η “γαλλική ΔΕΗ”, εκτός από τη σημαντική τεχνογνωσία σε θερμοπυρηνικές αλλά και συμβατικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, έχει επεκταθεί και στα αιολικά εδω και μία δεκαετία. Στην Ελλάδα έχει αποκτήσει άδειες για 100 MW, έχει καταθέσει αιτήσεις για άλλα 300 MW και βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τη Θεμελιοδομή για να αποκτήσει τη θυγατρική της εταιρεία Κτίστωρ, η οποία έχει στην κατοχή της άδειες συνολικής ισχύος 105 MW. Η Θεμελιοδομή αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και μάλλον θα αναγκαστεί να πουλήσει τη θυγατρική της. Πάντως οι Γάλλοι διαπραγματεύονται και με αρκετούς “αδειούχους” αιολικών που δεν τις έχουν χρησιμοποιήσει για να εξαγοράσουν τις άδειες.

* H ισπανική CESA έχει προχωρήσει σε κοινή εταιρεία με τη Spider Ενεργειακή, που ανήκει στη Μεταλλοβιομηχανική Spider, και έχει λάβει άδειες για τέσσερα αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 75 MW.

* H Ε2-Energie από τη Δανία και η γερμανική Umwelkontor έχουν αποκτήσει από δύο άδειες αιολικών η καθεμιά και σκοπεύουν να τις επεκτείνουν.

* Το ενδιαφέρον των Ελλήνων

* H TEPNA Ενεργειακή, θυγατρική της εισηγμένης ΓΕΚ-TEPNA, ασχολείται διεξοδικά με όλες τις ενεργειακές μορφές. Εχει αποκτήσει άδεια για μεγάλη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με πρώτη ύλη το φυσικό αέριο στη Βοιωτία, ολοκλήρωσε τέσσερα αιολικά πάρκα, συνολικής ισχύος 40 MW, ενώ κατασκευάζει σημαντικά έργα αιολικής ενέργειας και μικρά υδροηλεκτρικά σε διάφορα σημεία της χώρας. Επίσης η εταιρεία σκοπεύει να ασχοληθεί με ανάπτυξη συστημάτων εκμετάλλευσης βιομάζας και ερευνά την αγορά.

* H ΕΛΤΕΧ Ενεργειακή, θυγατρική της εισηγμένης Ακτωρ - Ελληνική Τεχνοδομική, επιχείρησε να ενισχυθεί στα αιολικά μέσω επιθετικής εξαγοράς της Ρόκας. Οταν το σχέδιο δεν στέφθηκε από επιτυχία, η επιχείρηση στράφηκε σε αυτόνομη ανάπτυξη στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Σήμερα έχει σε λειτουργία δύο αιολικά πάρκα στη Λέσβο και κατασκευάζει μονάδες συνολικού δυναμικού 51 MW. Στα τελικά συμβόλαια βρίσκονται αιολικά πάρκα με επιπλέον 47 MW, ενώ έχει ζητηθεί άδεια για αιολικά πάρκα συνολικού δυναμικού 180 MW. Ακόμη η επιχείρηση αρχίζει να επενδύει σε μικρά υδροηλεκτρικά, ενώ έχει την επιμέλεια της γνωστής (και πολύπαθης) “ιαπωνικής” επένδυσης αιολικού πάρκου στη Λακωνία, την οποία φιλοδοξεί σύντομα να ολοκληρώσει.

* Ο όμιλος Μυτιληναίου, ο οποίος επίσης κατέχει άδεια ιδιωτικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στη Μαγνησία αλλά μάλλον θα τη μεταφέρει στον Αγιο Νικόλαο Βοιωτίας μετά την εξαγορά της Αλουμίνιον της Ελλάδος, ξεκινά την κατασκευή του πρώτου αιολικού πάρκου του ισχύος 17 MW και προϋπολογισμού 17 εκατ. ευρώ στο Σιδηρόκαστρο. Παράλληλα έχει λάβει άδειες για αιολικά συνολικής δυναμικότητας 84 MW σε περιοχές όπως η Κρήτη, η Εύβοια και η Ανδρος.

* H DAMCO Energy, που ανήκει στον όμιλο Κοπελούζου, δραστηριοποιείται στα αιολικά και στα μικρά υδροηλεκτρικά.


eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=categories&...

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=739121

Οι δρόμοι της φωτιάς συναπαντάνε τους δρόμους της αιολικής ενέργειας



«Είναι εσκεμμένη η δουλειά. Μας κάψανε, παιδιά, μας κάψανε», μας λέει ένας από τους κατοίκους του χωριού. «Είναι πολλά τα μέτωπα και δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Ισως να μην τα είχαν συντονίσει καλά, δεν ξέρω. Αυτή η φωτιά όμως δεν ήταν τυχαία, ήτανε βαλτή...» συμπληρώνει και δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει. Ολοι είναι πλέον πεπεισμένοι ότι πίσω από την ανείπωτη καταστροφή, που συνεχώς μεγαλώνει, υπάρχει εμπρησμός.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 20/7/07


Πως ταυτίζεται τόσο δραματικά η πορεία των πυρκαγιών και η πορεία των δικτύων των παράνομων, καταστροφικών και άχρηστων ΑΠΕ που φαίνονται στους χάρτες και που δημιουργούν πλούτο μόνο σε πονηρούς από τα 70% επιδοτούμενα κονδύλια της ΕΕ καταπατώντας και καταστρέφοντας; Τώρα εκτός από την φορολογία τους πληρώνουμε και με τις περιουσίες και το περιβάλλον.
Στο διάβα των δικτύων φαίνονται ξεκάθαρα η Κορινθία, ο Ελικώνας, το Αλιβέρι, η Πάρνηθα, η Μεσσηνία, , Αχαία, Μάνη εκεί ακριβώς όπου κτυπήθηκαν .

Monday, July 16, 2007

ΓΥΑΡΟΣ


Αν είναι οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις του τόπου και οι ξένοι προστάτες τους που επέλεξαν νησιά όπως η Γυάρος, το Μακρονήσι, το Τρίκερι κ.ά για τόπους βασανισμού δεκάδων χιλιάδων πολιτικών αντιπάλων τους, αναζητώντας τόπους άνυδρους που εξακολουθητικά δέρνουν οι άνεμοι, τώρα είναι η ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ που επιχειρεί να καταργήσει την ιερότητα αυτών των τόπων (Σύμβολα της Αντίστασης), για κερδοφόρα εκμετάλλευση των ισχυρών ανέμων τους !!!

Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου «ΓΥΑΡΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ»

στις 12 Μαϊου 2007 ενέκρινε ομόφωνα το παρακάτω ΨΗΦΙΣΜΑ:




Με πολυσέλιδη έκδοσή της η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε» επαναφέρει το ανίερο αίτημά της για εγκατάσταση αιολικού πάρκου 100 MW στον ιστορικό τόπο (αριθμ. ΔΠΑ/11131/17.09.2001 (ΦΕΚ 772 Δ΄/01) απόφαση του Υπουργού Αιγαίου και αριθμ. ΥΠ.ΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/4016/68475/17.12.2001 (ΦΕΚ 1680 Β΄/01) απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού) της Γυάρου

Παριστάνοντας την ανίδεη, προσπαθεί να μεταθέσει το πρόβλημα στις ευεργετικές πλευρές της αιολικής ενέργειας, για να καταλήξει, στο τέλος αυτής της έκδοσης, στο ζητούμενο: στην καταπάτηση και κακοποίηση του ξερόνησου πάνω στο οποίο μαρτύρησαν, βασανίστηκαν, εξοντώθηκαν και στερήθηκαν για χρόνια τη λευτεριά τους, στοιβαγμένοι χειμώνα- καλοκαίρι σε πάνινες σκηνές, δεκάδες χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι με μόνο στόχο το ξερίζωμα της ιδεολογίας τους.

Η πανήξερη για τα ευεργετήματα της αιολικής ενέργειας «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε», αποκαλύπτει την πλήρη αμάθεια και εχθρότητά της απέναντι σε τόπους που, η ίδια η Πολιτεία, ανακήρυξε σε τόπους ιστορικής μνήμης, διατηρητέους στους αιώνες για φρονηματισμό και ενημέρωση των επερχόμενων γενεών.

Αν είναι οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις του τόπου και οι ξένοι προστάτες τους που επέλεξαν νησιά όπως η Γυάρος, το Μακρονήσι, το Τρίκερι κ.ά για τόπους βασανισμού δεκάδων χιλιάδων πολιτικών αντιπάλων τους, αναζητώντας τόπους άνυδρους που εξακολουθητικά δέρνουν οι άνεμοι, τώρα είναι η ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ που επιχειρεί να καταργήσει την ιερότητα αυτών των τόπων (Σύμβολα της Αντίστασης), για κερδοφόρα εκμετάλλευση των ισχυρών ανέμων τους !!!

Με την ανακοίνωσή της φαίνεται να τιμάει τους τόπους ιστορικής μνήμης, φτάνει να ΄χει το αποκλειστικό δικαίωμα να τους αλλοιώσει και καταστρέψει η ίδια, για βιομηχανική και εμπορική εκμετάλλευση.

Ανάμεσα στις προκλητικές προτάσεις της, τολμά να προτείνει την οικονομική στήριξη του Συνδέσμου Φυλακισθέντων – Εξορισθέντων (Σ.Φ.Ε.Α) της Απριλιανής χούντας, παρόλο που γνωρίζει καλά ότι, τόσο ο Σ.Φ.Ε.Α (που εκπροσωπεί χιλιάδες πολιτικούς εξόριστους στη Γυάρο της απριλιανής χούντας) όσο και ο Σύλλογος «ΓΥΑΡΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ» ( που εκπροσωπεί τις δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους των κυβερνήσεων του εμφυλίου και μετά απ΄ αυτόν) ΕΧΟΥΝ ΟΜΟΦΩΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΣΕ ΤΟΠΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, όπως η ΓΥΑΡΟΣ και η ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ.

Όλα όσα προτείνει η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε» δεν είναι επιθυμητό ούτε επιτρεπτό να υλοποιηθούν στους τόπους ιστορικής μνήμης με τμήμα των κερδών ιδιωτικών επιχειρήσεων. Η ΕΥΘΥΝΗ ΑΝΗΚΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και ιδιαίτερα στη σημερινή κυβέρνηση που αποφεύγει να υποχρεώσει τον Υπουργό Αιγαίου – αδιάφορο σε θέματα ιστορικής μνήμης, να χρησιμοποιήσει υπαρκτές πιστώσεις, αλλά και τον συναρμόδιο Υπουργό Πολιτισμού για την υλοποίηση συγκεκριμένων έργων που προβλέπει για τη Γυάρο η ειδικά εκπονηθείσα μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυεχνείου.

Η «Ελληνική Τεχνοδομική Ενεργειακή Α.Ε» οφείλει ν΄ αφήσει στην ηρεμία τους ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ της νεοελληνικής ιστορίας και ν΄ αναζητήσει για τα αιολικά πάρκα νησιά και όρη που η ιστορία δεν τους προσέδωσε τον τιμητικό χαρακτήρα ως ΤΟΠΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ. Ας αναλογιστούμε ότι ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να εγκαταστήσει οποιασδήποτε μορφής βιομηχανική ή εμπορική δραστηριότητα μέσα στο χώρο των στρατοπέδων συγκέντρωσης του ΑΟΥΣΒΙΤΣ ή του ΝΤΑΧΑΟΥ.

Ευνόητο είναι ότι, η όποια παραπέρα επιμονή της «Ελληνικής Τεχνοδομικής Ενεργειακής Α.Ε» στις ανωτέρω στοχεύσεις της θα ξεσηκώσει τη δικαιολογημένη αγανάκτηση όχι μόνο εκείνων που δεινοπάθησαν σ΄ αυτούς τους τόπους, αλλά του συνόλου του ελληνικού λαού.

Η διαμαρτυρία μας αυτή αναφέρεται και σε κάθε άλλη επιχείρηση (όπως όμιλος ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, J&P κ.ά ) που με τις δραστηριότητές της για τη βιομηχανική εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας στρέφεται κατά των ιστορικών τόπων της πατρίδας μας.

Εξακολουθούμε να απαιτούμε από την Πολιτεία την ολοκλήρωση και υλοποίηση των ήδη εγκεκριμένων μελετών του Ε.Μ.Π για την ανάδειξη της Γυάρου σε τόπο ιστορικής μνήμης, για τις οποίες έχουν ήδη δαπανηθεί χρήματα του ελληνικού λαού. Επιπλέον να σταματήσει η αυθαίρετη βόσκηση και καταπάτηση της Γυάρου, που αποτελούν βεβήλωση του μαρτυρικού νησιού και να εκτελεστεί επιτέλους το πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής (αριθμ. 1596/08.04.2003 του Προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Κυκλάδων) των καταπατητών – «κτηνοτρόφων», που με τις πράξεις τους βεβηλώνουν το νεκροταφείο των πολιτικών κρατουμένων (1947-1952) και έχουν μετατρέψει το κτίριο της φυλακής και τις άλλες εγκαταστάσεις σε κοπρώνες και χώρους σταυλισμού.

Τα παραπάνω θα αποτελέσουν έκφραση τιμής για δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης και του Αντιδικτατορικού Αγώνα. Για τις δεκάδες χιλιάδες που κρατήθηκαν σε πάνινες σκηνές, χειμώνες και καλοκαίρια, μέσα σε συρματόκλειστους «όρμους» από τον Ιούλιο 1947 μέχρι το Νοέμβριο 1952, από τον Αύγουστο 1955 μέχρι το 1961-1962 στο κτίριο των φυλακών, που εύστοχα αποκαλέστηκε «Νταχάου της Μεσογείου». Έκφραση τιμής στους 6.000 πολιτικούς εξόριστους που στοίβαξε η απριλιανή χούντα στα κτίρια και σε σκηνές στο επτάμηνο Απρίλιος-Νοέμβριος 1967 και από το Νοέμβριο 1973 έως την κατάρρευση της χούντας τον Ιούλιο 1974.-

ΚΙ ΑΛΛΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ: ΟΙΤΗ


ΚΙ ΑΛΛΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ: ΟΙΤΗ

ΠΟΡΕΙΑ για την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ του ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ στο ΒΟΥΝΟ της ΟΙΤΗΣ Παύλιανη – Κουμαρίτσι – Κούβελος – Παύλιανη

ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2007

ΚΙ ΑΛΛΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ: ΟΙΤΗ

ΠΟΡΕΙΑ για την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ του ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ στο ΒΟΥΝΟ της ΟΙΤΗΣ Παύλιανη – Κουμαρίτσι – Κούβελος – Παύλιανη

ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2007

Η Κίνηση Πολιτών για την Προστασία του Περιβάλλοντος στο βουνό της Οίτης διοργανώνει την πρώτη Πανελλήνια Πορεία την Κυριακή 27/5 με κύριο στόχο να μην προχωρήσουν τα σχέδια για τον χαρακτηρισμό του βουνού σαν μεταλλευτική περιοχή Να προστατεύσουμε ένα από τα σημαντικότερα φυσικά μνημεία απείρου κάλλους της χώρας μας.
Δείτε παρακάτω το κείμενο - κάλεσμα της Κίνησης για την ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΛΕΣΜΑ

Το βουνό των πεζοπόρων, το βουνό με τα περισσότερα είδη φυτών και λουλουδιών, το βουνό με την πλούσια ιστορία από την αρχαιότητα μέχρι και τη σύγχρονη Ελληνική ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, το βουνό που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές, που έχει ανακηρυχθεί Εθνικός Δρυμός και προστατεύεται από Διεθνείς συμβάσεις, έχει μπει στο στόχαστρο μεταλλευτικής εταιρείας και των μηχανισμών της, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.
Είναι χρέος ΟΛΩΝ να προστατεύσουμε ένα από τα σημαντικότερα φυσικά μνημεία απείρου φυσικού κάλλους της χώρας μας, ένα σημαντικό πνεύμονα πρασίνου για όλη την Ελλάδα. Απαιτούμε από τους κυβερνητικούς αρμόδιους, να μη διανοηθούν να προχωρήσουν σʼ αυτό το έγκλημα. Δεν φτάνουν οι γενικές διακηρύξεις για προστασία του περιβάλλοντος με αφορμή και την αλλαγή των κλιματικών αλλαγών. Χρειάζεται να γίνουν και πράξη με την απόρριψη των προτάσεων της εταιρείας, όπως τις έχουν απορρίψει οι κάτοικοι και όλοι οι φορείς της περιοχής.

Καλούμε όλους τους πολίτες της χώρας μας να συμμετάσχουν στην ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ στο βουνό της Οίτης.

Η πορεία θα ξεκινήσει από την Παύλιανη στις 8.30 π.μ. με κατεύθυνση το Κουμαρίτσι. Στη συνέχεια θα κατευθυνθεί προς Κούβελο και θα επιστρέψει στην Παύλιανη. Στο Κουμαρίτσι θα υπάρχει υποδοχή και σύντομη εκδήλωση.
Στο Κούβελο θα γίνει ξενάγηση στο χώρο των αρχαιοτήτων.


«Κίνηση πολιτών για την Προστασία του Περιβάλλοντος στο βουνό της Οίτης»


Πληροφορίες:Καραγιάννης Παναγιώτης τηλ 2231043020
Σταμέλλος Στέφανος τηλ 2231021007 κιν 6977261256

ΑΓΩΓΟΣ ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΟΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Αλεξανδρούπολη 26-2-2007


Αγαπητοί φίλοι

Όπως θα γνωρίζετε η κατασκευή του Αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη είναι «προ των πυλών».

Η Οικολογική Εταιρεία Έβρου αντιτίθεται στην κατασκευή αυτού του έργου επειδή θεωρεί ότι είναι μια Ιδιωτική επένδυση μεγάλου ρίσκου, με τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις για το Περιβάλλον και την Οικονομία της περιοχής που κάνει την Ελλάδα ακόμη πιο εξαρτημένη από τα πετρελαϊκά καύσιμα, με τις γνωστές συνέπειες που έχει το πετρέλαιο στο περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές και απομακρύνει την χώρα από τους στόχους που έχει θέσει η Συνθήκη του Κυότο για σταδιακή πετρελαϊκή απεξάρτηση.

Το έργο προγραμματίστηκε όχι μόνον ερήμην της τοπικής κοινωνίας, αλλά δεν εντάσσεται ούτε στοιχειωδώς στις αναπτυξιακές και χωροταξικές κατευθύνσεις που κατά καιρούς όλοι οι φορείς πρότειναν και προτείνουν για την περιοχή μας και η υλοποίησή του, θα σημάνει ριζική ανατροπή του αναπτυξιακού, χωροταξικού και Αειφόρου προσανατολισμού της περιοχής και ακύρωση του μέχρι τώρα σχεδιασμού (π.χ προώθηση Τουρισμού, ανάδειξη Βιοτόπων, Αλιεία, Υποδομές κλπ) με δυσμενή κατά την γνώμη μας οικονομικά αποτελέσματα.

Η μέχρι σήμερα δραστηριοποίησή μας έχει ως αποτέλεσμα για πρώτη φορά μετά από χρόνια το έργο να αντιμετωπίζεται από την Τοπική Κοινωνία αλλά και από αρκετούς τοπικούς φορείς με καχυποψία και ανησυχία και η προσπάθεια να παρουσιαστεί ως η πανάκεια για την περιοχή αρχίζει να ξεθωριάζει.

Στην προσπάθειά μας, για την αποτροπή αυτής της επένδυσης περιμένουμε την βοήθεια και την συνεισφορά όλων των περιβαλλοντικών Οργανώσεων της χώρας.
Έντυπο υλικό, Επιχειρήματα και Θέσεις από παρόμοιες δραστηριότητές σας, Βιβλία, Επιστημονικές εργασίες, ειδικοί Επιστήμονες που είναι διαθέσιμοι για συμμετοχή σε ενημερωτικές ημερίδες, και οτιδήποτε κρίνεται ότι μπορεί να συνεισφέρει στην προσπάθειά μας θα παρακαλούσαμε όπως ΑΜΕΣΑ αποσταλεί στην Οικολογική Εταιρεία Έβρου στην
Ταχ.Δνση: ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ 21Α, 68100-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ
ή στο E-mail: evroikologika@yahoo.gr


ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ


Αλεξανδρούπολη 14-2-2007

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ;

«Φοβάμαι για αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα»

Η μονογραφή της τριμερούς συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Βουλγαρία, σήμανε για μια ακόμη φορά την απαρχή μιας ενορχηστρωμένης προσπάθειας παραπλάνησης των πολιτών της περιοχής μας και μιας προσχεδιασμένη απόκρυψης των πραγματικών στοιχείων και παραμέτρων του έργου.

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε με έκπληξη πολιτικούς που δηλώνουν μεν ότι δεν «κατόρθωσαν επί 15 χρόνια να ενημερωθούν για τις παραμέτρους του έργου»:

• Να θριαμβολογούν ανακαλύπτοντας την απαρχή μιας μεγαλειώδους αναπτυξιακής πορείας της περιοχής μας,

• Να συμμετέχουν σε ένα ατελείωτο ψευδεμπόριο ελπίδων και προσδοκιών,

• Να βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη του τόπου μας με μισές αλήθειες, υπερβολές, μεγαλοστομίες και ψεύδη, αποκρύπτοντας από τους πολίτες την αλήθεια και τους κινδύνους που συνοδεύουν μια παρόμοια επένδυση,

• Να προσπαθούν να υποβαθμίσουν και να γελοιοποιήσουν τις επιπτώσεις του πετρελαιαγωγού με εκφράσεις του τύπου «Πρόκειται για ένα σωλήνα που κανένας δεν θα βλέπει..!!!» ή τα «..δεξαμενόπλοια θα φορτώνουν πολύ μακριά από την πόλη και ούτε θα τα βλέπουμε...» ή «..επιπτώσεις στο περιβάλλον υπάρχουν ακόμη και όταν χτίζεται ένα σπίτι…»,

• Να μιλούν για νέες επενδύσεις που θα «φέρει» στην περιοχή ο Αγωγός αποκρύπτοντας το γεγονός ότι οι μοναδικές «παρελκόμενες» επενδύσεις που μπορούν να συνοδεύσουν έναν Αγωγό είναι το Διυλιστήριο και η βαριά χημική Βιομηχανία,

• Να χρησιμοποιούν ψεύτικα στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των εργαζομένων που θα απασχολούνται στην λειτουργία του Αγωγού,

• Να υπερτονίζουν και να χρησιμοποιούν υπερβολικά τους όρους της «γεωπολιτικής σημασίας» και του «ενεργειακού κόμβου» χωρίς να στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα και σε αναλύσεις ειδικών,

• Να επιδιώκουν με κάθε τρόπο να μετατεθεί η Συζήτηση στα Ανταποδοτικά οφέλη δηλαδή, στο πόσο ακριβά θα ξεπουλήσουμε την γη, την θάλασσα και το περιβάλλον μας στους Ιδιώτες επενδυτές

• Να προσπαθούν να μας πείσουν ότι για να είμαστε σίγουροι για την Ειρήνη και την Ασφάλεια της περιοχής μας πρέπει να εναποθέσουμε την Άμυνά μας στους «πετρελαιάδες» της Gazprom και της Lukoil,

• Να αποκρύπτουν το γεγονός ότι η λειτουργία του Πετρελαιαγωγού έχει Ημερομηνία Λήξης που μπορεί να είναι αρκετά σύντομη, λόγω της συνεχούς μείωσης των αποθεμάτων και λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες επιστημονικές ανακοινώσεις για τις κλιματικές αλλαγές και την Παγκόσμια πλέον προσπάθεια ενεργειακής απεξάρτησης από το πετρέλαιο που καθίσταται πλέον αναγκαία και υποχρεωτική για όλα τα κράτη.

Η Οικολογική Εταιρεία Έβρου θεωρεί ότι όλες οι παραπάνω ενέργειες

• Αποσκοπούν στην επ΄ αόριστο αναβολή της ολοκληρωμένης ενημέρωσης των πολιτών για τα στοιχεία του έργου.

• Αποβλέπουν στην απόκρυψη του γεγονότος ότι ο Πετρελαιαγωγός θα έχει Σημαντικές Αρνητικές επιπτώσεις στο Περιβάλλον και την Οικονομία της περιοχής μας, ακυρώνοντας τον μέχρι σήμερα αναπτυξιακό σχεδιασμό στην περιοχή (π.χ προώθηση Τουρισμού, ανάδειξη Βιοτόπων, Αλιεία, Υποδομές κλπ).

• Στοχεύουν στην μη πληροφόρηση και συζήτηση για την διαφαινόμενη πλήρη και εκ βάθρων Ανατροπή των μέχρι σήμερα αναπτυξιακών, χωροταξικών και κοινωνικών δεδομένων της περιοχής.

• Προωθούν την πλήρη απαξίωση του ρόλου της Τοπικής Κοινωνίας, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα» απέναντι στους πετρελαϊκούς κολοσσούς, απλά μόνο να διαπραγματευτούμε την τιμή πώλησής μας.

Η Οικολογική Εταιρεία Έβρου στην κατεύθυνση της «προσγείωσης» της συζήτησης στα πραγματικά προβλήματα και τις συνέπειες από την υλοποίηση αυτού του έργου προτείνει:

1. Να σταματήσουν άμεσα οι πανηγυρισμοί, οι υπερβολές και οι λαϊκισμοί και να ανοίξει με ευθύνη των «τοπικών εξουσιών» ο διάλογος με Ολοκληρωμένη και Αντικειμενική Παρουσίαση στους πολίτες και τους φορείς της περιοχής, όλων των παραμέτρων και επιπτώσεων του έργου.

2. Να αντιμετωπιστεί το έργο από όλους τους φορείς, ως Ιδιωτική Επένδυση με σκοπό το κέρδος των εμπλεκόμενων εταιρειών και όχι ως «Κοινωφελές» έργο που θα «απογειώσει» την ανάπτυξη της περιοχής και θα μας προσφέρει «διαρκή ειρήνη και Ασφάλεια».

3. Να επικεντρωθεί η συζήτηση στα προβλήματα και τους κινδύνους που θα δημιουργήσει η επένδυση αυτή στο Περιβάλλον, την Οικονομία και την Ζωή των πολιτών της περιοχής.

4. Να μην περιοριστεί η συζήτηση στα ανταποδοτικά τέλη-οφέλη που διεκδικεί η περιοχή, γιατί το Περιβάλλον, η Θάλασσα, ο Αέρας και η Υγεία είναι αγαθά που δεν τιμολογούνται, δεν αγοράζονται, ούτε πωλούνται

Καλούμε τους πολίτες και τους φορείς του τόπου μας να πιέσουν προς όλες τις κατευθύνσεις, ώστε το έργο κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης να αντιμετωπιστεί, όχι με την τριτοκοσμική νοοτροπία «σας παρακαλούμε ελάτε να μας αναπτύξετε», που προσπαθούν κάποιοι να μας επιβάλλουν, αλλά ως «Ιδιωτική επένδυση ιδιαίτερα μεγάλου ρίσκου» που υποκρύπτει πολλά προβλήματα και τεράστιους κινδύνους για το Περιβάλλον, την Οικονομία και την Κοινωνική Συνοχή της περιοχής μας.


Η Συντονιστική Γραμματεία
της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου

ΑΓΩΓΟΣ ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΟΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Αλεξανδρούπολη 26-2-2007


Αγαπητοί φίλοι

Όπως θα γνωρίζετε η κατασκευή του Αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη είναι «προ των πυλών».

Η Οικολογική Εταιρεία Έβρου αντιτίθεται στην κατασκευή αυτού του έργου επειδή θεωρεί ότι είναι μια Ιδιωτική επένδυση μεγάλου ρίσκου, με τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις για το Περιβάλλον και την Οικονομία της περιοχής που κάνει την Ελλάδα ακόμη πιο εξαρτημένη από τα πετρελαϊκά καύσιμα, με τις γνωστές συνέπειες που έχει το πετρέλαιο στο περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές και απομακρύνει την χώρα από τους στόχους που έχει θέσει η Συνθήκη του Κυότο για σταδιακή πετρελαϊκή απεξάρτηση.

Το έργο προγραμματίστηκε όχι μόνον ερήμην της τοπικής κοινωνίας, αλλά δεν εντάσσεται ούτε στοιχειωδώς στις αναπτυξιακές και χωροταξικές κατευθύνσεις που κατά καιρούς όλοι οι φορείς πρότειναν και προτείνουν για την περιοχή μας και η υλοποίησή του, θα σημάνει ριζική ανατροπή του αναπτυξιακού, χωροταξικού και Αειφόρου προσανατολισμού της περιοχής και ακύρωση του μέχρι τώρα σχεδιασμού (π.χ προώθηση Τουρισμού, ανάδειξη Βιοτόπων, Αλιεία, Υποδομές κλπ) με δυσμενή κατά την γνώμη μας οικονομικά αποτελέσματα.

Η μέχρι σήμερα δραστηριοποίησή μας έχει ως αποτέλεσμα για πρώτη φορά μετά από χρόνια το έργο να αντιμετωπίζεται από την Τοπική Κοινωνία αλλά και από αρκετούς τοπικούς φορείς με καχυποψία και ανησυχία και η προσπάθεια να παρουσιαστεί ως η πανάκεια για την περιοχή αρχίζει να ξεθωριάζει.

Στην προσπάθειά μας, για την αποτροπή αυτής της επένδυσης περιμένουμε την βοήθεια και την συνεισφορά όλων των περιβαλλοντικών Οργανώσεων της χώρας.
Έντυπο υλικό, Επιχειρήματα και Θέσεις από παρόμοιες δραστηριότητές σας, Βιβλία, Επιστημονικές εργασίες, ειδικοί Επιστήμονες που είναι διαθέσιμοι για συμμετοχή σε ενημερωτικές ημερίδες, και οτιδήποτε κρίνεται ότι μπορεί να συνεισφέρει στην προσπάθειά μας θα παρακαλούσαμε όπως ΑΜΕΣΑ αποσταλεί στην Οικολογική Εταιρεία Έβρου στην
Ταχ.Δνση: ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ 21Α, 68100-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ
ή στο E-mail: evroikologika@yahoo.gr


ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ


Αλεξανδρούπολη 14-2-2007

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ;

«Φοβάμαι για αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα»

Η μονογραφή της τριμερούς συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Βουλγαρία, σήμανε για μια ακόμη φορά την απαρχή μιας ενορχηστρωμένης προσπάθειας παραπλάνησης των πολιτών της περιοχής μας και μιας προσχεδιασμένη απόκρυψης των πραγματικών στοιχείων και παραμέτρων του έργου.

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε με έκπληξη πολιτικούς που δηλώνουν μεν ότι δεν «κατόρθωσαν επί 15 χρόνια να ενημερωθούν για τις παραμέτρους του έργου»:

• Να θριαμβολογούν ανακαλύπτοντας την απαρχή μιας μεγαλειώδους αναπτυξιακής πορείας της περιοχής μας,

• Να συμμετέχουν σε ένα ατελείωτο ψευδεμπόριο ελπίδων και προσδοκιών,

• Να βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη του τόπου μας με μισές αλήθειες, υπερβολές, μεγαλοστομίες και ψεύδη, αποκρύπτοντας από τους πολίτες την αλήθεια και τους κινδύνους που συνοδεύουν μια παρόμοια επένδυση,

• Να προσπαθούν να υποβαθμίσουν και να γελοιοποιήσουν τις επιπτώσεις του πετρελαιαγωγού με εκφράσεις του τύπου «Πρόκειται για ένα σωλήνα που κανένας δεν θα βλέπει..!!!» ή τα «..δεξαμενόπλοια θα φορτώνουν πολύ μακριά από την πόλη και ούτε θα τα βλέπουμε...» ή «..επιπτώσεις στο περιβάλλον υπάρχουν ακόμη και όταν χτίζεται ένα σπίτι…»,

• Να μιλούν για νέες επενδύσεις που θα «φέρει» στην περιοχή ο Αγωγός αποκρύπτοντας το γεγονός ότι οι μοναδικές «παρελκόμενες» επενδύσεις που μπορούν να συνοδεύσουν έναν Αγωγό είναι το Διυλιστήριο και η βαριά χημική Βιομηχανία,

• Να χρησιμοποιούν ψεύτικα στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των εργαζομένων που θα απασχολούνται στην λειτουργία του Αγωγού,

• Να υπερτονίζουν και να χρησιμοποιούν υπερβολικά τους όρους της «γεωπολιτικής σημασίας» και του «ενεργειακού κόμβου» χωρίς να στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα και σε αναλύσεις ειδικών,

• Να επιδιώκουν με κάθε τρόπο να μετατεθεί η Συζήτηση στα Ανταποδοτικά οφέλη δηλαδή, στο πόσο ακριβά θα ξεπουλήσουμε την γη, την θάλασσα και το περιβάλλον μας στους Ιδιώτες επενδυτές

• Να προσπαθούν να μας πείσουν ότι για να είμαστε σίγουροι για την Ειρήνη και την Ασφάλεια της περιοχής μας πρέπει να εναποθέσουμε την Άμυνά μας στους «πετρελαιάδες» της Gazprom και της Lukoil,

• Να αποκρύπτουν το γεγονός ότι η λειτουργία του Πετρελαιαγωγού έχει Ημερομηνία Λήξης που μπορεί να είναι αρκετά σύντομη, λόγω της συνεχούς μείωσης των αποθεμάτων και λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες επιστημονικές ανακοινώσεις για τις κλιματικές αλλαγές και την Παγκόσμια πλέον προσπάθεια ενεργειακής απεξάρτησης από το πετρέλαιο που καθίσταται πλέον αναγκαία και υποχρεωτική για όλα τα κράτη.

Η Οικολογική Εταιρεία Έβρου θεωρεί ότι όλες οι παραπάνω ενέργειες

• Αποσκοπούν στην επ΄ αόριστο αναβολή της ολοκληρωμένης ενημέρωσης των πολιτών για τα στοιχεία του έργου.

• Αποβλέπουν στην απόκρυψη του γεγονότος ότι ο Πετρελαιαγωγός θα έχει Σημαντικές Αρνητικές επιπτώσεις στο Περιβάλλον και την Οικονομία της περιοχής μας, ακυρώνοντας τον μέχρι σήμερα αναπτυξιακό σχεδιασμό στην περιοχή (π.χ προώθηση Τουρισμού, ανάδειξη Βιοτόπων, Αλιεία, Υποδομές κλπ).

• Στοχεύουν στην μη πληροφόρηση και συζήτηση για την διαφαινόμενη πλήρη και εκ βάθρων Ανατροπή των μέχρι σήμερα αναπτυξιακών, χωροταξικών και κοινωνικών δεδομένων της περιοχής.

• Προωθούν την πλήρη απαξίωση του ρόλου της Τοπικής Κοινωνίας, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα» απέναντι στους πετρελαϊκούς κολοσσούς, απλά μόνο να διαπραγματευτούμε την τιμή πώλησής μας.

Η Οικολογική Εταιρεία Έβρου στην κατεύθυνση της «προσγείωσης» της συζήτησης στα πραγματικά προβλήματα και τις συνέπειες από την υλοποίηση αυτού του έργου προτείνει:

1. Να σταματήσουν άμεσα οι πανηγυρισμοί, οι υπερβολές και οι λαϊκισμοί και να ανοίξει με ευθύνη των «τοπικών εξουσιών» ο διάλογος με Ολοκληρωμένη και Αντικειμενική Παρουσίαση στους πολίτες και τους φορείς της περιοχής, όλων των παραμέτρων και επιπτώσεων του έργου.

2. Να αντιμετωπιστεί το έργο από όλους τους φορείς, ως Ιδιωτική Επένδυση με σκοπό το κέρδος των εμπλεκόμενων εταιρειών και όχι ως «Κοινωφελές» έργο που θα «απογειώσει» την ανάπτυξη της περιοχής και θα μας προσφέρει «διαρκή ειρήνη και Ασφάλεια».

3. Να επικεντρωθεί η συζήτηση στα προβλήματα και τους κινδύνους που θα δημιουργήσει η επένδυση αυτή στο Περιβάλλον, την Οικονομία και την Ζωή των πολιτών της περιοχής.

4. Να μην περιοριστεί η συζήτηση στα ανταποδοτικά τέλη-οφέλη που διεκδικεί η περιοχή, γιατί το Περιβάλλον, η Θάλασσα, ο Αέρας και η Υγεία είναι αγαθά που δεν τιμολογούνται, δεν αγοράζονται, ούτε πωλούνται

Καλούμε τους πολίτες και τους φορείς του τόπου μας να πιέσουν προς όλες τις κατευθύνσεις, ώστε το έργο κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης να αντιμετωπιστεί, όχι με την τριτοκοσμική νοοτροπία «σας παρακαλούμε ελάτε να μας αναπτύξετε», που προσπαθούν κάποιοι να μας επιβάλλουν, αλλά ως «Ιδιωτική επένδυση ιδιαίτερα μεγάλου ρίσκου» που υποκρύπτει πολλά προβλήματα και τεράστιους κινδύνους για το Περιβάλλον, την Οικονομία και την Κοινωνική Συνοχή της περιοχής μας.


Η Συντονιστική Γραμματεία
της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου

Μάζεμα υπογραφών ενάντια στο λιμάνι κοντείνερ στο Τυμπάκι Ηρακλείου Κρήτης


Πρόκειται για ένα τεράστιο διαμετακομιστικό λιμάνι (containers) με διεθνείς προδιαγραφές, που θα δέχεται καθημερινά εκατοντάδες επισκέψεις από τεράστια πλοία!

Οι εκπομπές θορύβου και φωτός θα είναι μέγιστου βαθμού και θα επιβαρύνουν αφόρητα ολόκληρη την περιοχή. Όχι μόνο οι κραδασμοί των γιγάντιων πλοίων θα ακούγονται σε απέραντα μήκη και πλάτη, αλλά και οι τεράστιες ντίζελ μηχανές θα είναι σε συνεχή κίνηση για παραγωγή ενέργειας κατά τη διάρκεια φόρτωσης και εκφόρτωσης. Αυτή η περιβαλλοντική ηχορύπανση θα δημιουργείται μέρα νύχτα. Χιλιάδες ισχυρές φωτοχυσίες θα προξενούν ένα ορατό κώνο φωτός 365 νύχτες τον χρόνο.

Η καθαρή θέα του έναστρου ουρανού, ιδιαίτερα λαμπρή εδώ, θα ανήκει στο παρελθόν. Είναι αναπόφευκτο ότι όχι μόνο ο υπό συζήτηση κόλπος αλλά και το πέλαγος και οι παραλίες θα μολυνθούν ανεπανόρθωτα!


Διαβάστε εδώ:

http://www.timbakiprotest.net/index.html

http://www.timbakiprotest.net/text_G.html

Thursday, May 31, 2007

Σπέτσες αυθαίρετη καταστροφή του λιμενοβραχίονα στο λιμάνι της Ντάπιας




Την Δευτέρα 21 Μαίου 2007 άρχισαν εργασίες από το Λιμενικό Ταμείο Σπετσών στον λιμενοβραχίονα του Ποσειδωνίου στο λιμάνι της Ντάπιας (πράσινος φανός). Βαρύ κρουστικό εκσκαφικό έσπασε την επιφάνεια του μώλου σε όλη του την έκταση περίπου 1,5 στρέμμα και σε βάθος 0,40 μέτρα περίπου. Αφαιρέθηκε ο στύλος του πράσινου φανού.
Στο Λιμεναρχείο Σπετσών δεν υπήρχε κατατεθειμένη κάποια μελέτη ή έγκριση για το έργο και παρόλαυτά το Λιμεναρχείο είχε επιτρέψει τις εργασίες που είχαν αρχίσει και συνεχιζόντουσαν τις μεσημβρινές ώρες.
Την Τρίτη 22 Μαίου και παρά τις επανειλλημένες οχλήσεις προς το Λιμεναρχείο Σπετσών δεν υπήρχαν οι απαραίτητες άδειες και εγκρίσεις που υποχρεώνεται κατά τον νόμο να προσκομίσει το Λιμενικό Ταμείο Σπετσών στο Λιμεναρχείο, ώστε να είναι νόμιμες οι εργασίες και ο υποδιοικητής του Λιμεναρχείου δικαιολογούσε την κατάσταση ότι όλα τα απαιτούμενα έγγραφα υπάρχουν, αλλά δεν τα έχουν φέρει από το Λιμενικό Ταμείο Σπετσών.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία με την Υπηρεσία Αναγγελιών του Πολεμικού Ναυτικού διαπίστωθηκε ότι δεν είχε ενημερωθεί μέχρι και την Τετάρτη 23 Μαίου από το Λιμεναρχείο, όπως αυτό όφειλε να πράξει για την αχρήστευση του λιμενοβραχίονα λόγω έργων και την απουσία της σήμανσης (πράσινος φανός) στον μώλο.

Για μεγάλα έργα απαιτούνται εκτός από τις εγκεκριμμένες άδειες και μελέτες περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων όπως ορίζει η νομοθεσία και οι οδηγίες της ΕΕ.
Οι Σπέτσες προστατεύονται με ΦΕΚ 352/31-5-1967 ως διατηρητέο μνημείο και τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, για οποιαδήποτε εργασία θα έπρεπε να υπάρχουν εγκρίσεις από την Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων Αττικής και από την Εφορεία Εναλείων Αρχαιοτήτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι το λιμάνι της Ντάπιας βρίσκεται σε μικρή απόσταση περίπου 1 μίλι από την Πελοπόννησο και για αυτό δεν παρουσιάζει προβλήματα στη προσέγγιση των καραβιών ακόμα και με πολύ κακές καιρικές συνθήκες.
Για ένα τέτοιο λιμενικό έργο θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί οι υπηρεσίες και να υπάρχουν τα απαραίτητα (προυπολογισμός, σχέδια, ανάθεση κλπ) των όποιων έργων κατατεθειμένα και να έχουν δοθεί όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις και άδειες από το ΥΠΠΟ τη Διεύθυνση Ασφάλειας Ναυσιπλοίας του ΥΕΝ, τη Διεύθυνση Λιμενικών Υποδομών του ΥΕΝ και να έχει ενημερωθεί εγκαίρως η Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού. Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με όλους τους αρμόδιους των παραπάνω υπηρεσιών διαπίστωθηκε ότι δεν είχαν ενημερωθεί κατατέθηκαν εγγραφες καταγγελίες στις παραπάνω υπηρεσίες. Την Τετάρτη 23/5/2007 το απόγευμα κατέπλευσε εξέδρα με θαλάσσιο εκσκαφικό που έδεσε στον μώλο Ποσειδωνίου για να πάρει μέρος στις όποιες εργασίες και στην εκβάνθυση.
Σχετικά με το θέμα του Λιμανιού Ντάπιας το 2004 το βαθυσκάφος του ΕΜΠ με αφορμή κάποιες επισκευές βρήκε τα ίχνη του παλαιότερου λιμανιού. Για αυτό τον λόγο συνέστησε οι επισκευές να γίνουν στα κρηπιδώματα και να μη γίνουν παρεμβάσεις που θα βλάψουν το παραδοσιακό χαρακτήρα του νησιού, τα παλιά κρηπιδώματα και τις ανοδομές. Υπεύθυνος ήταν ο κος Γουλουμής νυν καθηγητής του ΕΜΠ. Την άποψη του ΕΜΠ υιοθετούν και οι υπηρεσίες του ΥΠΠΟ.
Η Α' φάση των επισκευών έγινε μετά από κατάθεση της μελέτης και τις εγκρίσεις των υπηρεσιών που προαναφέρθηκαν με κόστος περίπου 250.000 ενώ για την Β' φάση που είχε προυπολογιστεί περίπου στο ίδιο ποσό δεν είχε γίνει μελέτη που θα απαιτούσε και πάλι τη χρήση του βαθυσκάφους ώστε να μελετηθούν όλοι οι παράμετροι του έργου (θαλάσσια ρεύματα, ανάγκες στήριξης, κλπ).
Αντί για την δεύτερη φάση των επισκευών, το 2006 έγινε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σπετσών απευθείας ανάθεση μελέτης κατασκευής νέου λιμανιού, σε κάποιο ιδιωτικό γραφείο μελετών ιδιοκτησίας Σιώρη αν δεν κάνω λάθος .
Η μακέτα του νέου λιμανιού για την Ντάπια του ιδιωτικού γραφείου, παρουσιάστηκε από τον Νομάρχη Πειραιά κο Μίχα και τον Δήμαρχο Σπετσών κο Ε. Κονταξάκη στη Καποδιστριακή Λέσχη Σπετσών στις αρχές του 2007. Παρουσιάστηκαν τα σχέδια ενός λιμανιού μεγάλων διαστάσεων και πρόβλεψη μαρίνας, που θα αλλοιώσει το παραδοσιακό χαρακτήρα του νησιού το οποίο είναι ιστορικού και τουριστικού ενδιαφέροντος τονίζοντας προς το ακροατήριο ότι αυτό το έργο πρόκειται να υλοποιηθεί.
Γνωρίζοντας ο Νομάρχης και ο Δήμαρχος Σπετσών τις δεσμεύσεις και τις πρόνοιες που πρέπει να έχει η όποια επισκευή και ταυτόχρονα προστασία του λιμανιού της Ντάπιας για να προστατευτεί ο παραδοσιακός χαρακτήρας του νησιού, στον προυπολογισμό του 2007 προτάθηκε με πιθανότητα ενδεχόμενου δόλου για παραπλάνηση του Νομαρχιακού συμβουλίου και τελικά εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία (συμπολίτευση) το υπέρογκο ποσό ύψους 18.500.000 ευρώ ως "προστασία και επισκευή κρηπιδωμάτων και μόλων λιμένα Σπετσών", δηλαδή ένα ποσό τριάντα φορές περίπου πιο ακριβό από ότι είχε προυπολογισθεί συνολικά η επισκευή του λιμανιού Ντάπιας πρόσφατα από το ΕΜΠ. Αυτό το ιλιγγιώδες ποσό που ενέκρινε η Νομαρχία Πειραιά ανταποκρίνεται στη κατασκευή νέου λιμένα μεγάλων διαστάσεων και όχι σε προστασία και επισκευή κρηπιδωμάτων και μόλων όπως ζητήθηκε από το Νομαρχιακό Συμβούλιο.

Saturday, May 19, 2007

«Η ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΕΝΩ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑ



«Η ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΕΝΩ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ!»

Από τα γεγονότα που σχετίζονται με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών προκύπτει ότι μια ανεξέλεγκτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη, με μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος επιχειρηματιών, που εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επωφελούνται της ευνοϊκής γι΄ αυτούς νομοθεσίας. Μερικές από τις επιπτώσεις είναι :

* Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.

* Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. Επίσης θα φέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό ( στη Δανία ο τουρισμός έπεσε 40% ), την κτηνοτροφία και σε όλους αυτούς που εργάζονται και ζουν από το δάσος.

* Το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη έχει τρεις μόνιμους υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές.

* Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων.

* Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες.

* Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες,

* Ο ήχος μια ανεμογεννήτριας είναι ένας θόρυβος διαπεραστικός, χαμηλής συχνότητας γδούπος, κάθε φορά που η έλικα περνά από τον πύργος της. Θυμίζει την αντήχηση του ελικοπτέρου από μακριά.

* Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων μιας και το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και μπορεί να φτάσει έως και τα 105 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 223 τόνους, 264 τόνους, 313 τόνους και φτάνει στους 383 τόνους. Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται 100 τ.μ. τσιμέντο και σε βάθος τουλάχιστον 3 μέτρων και για κάθε πυλώνα χρειάζεται να πέσουν 500 περίπου κυβικά μέτρα μπετόν.

* Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες, που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν έως και 400 μέτρα μακριά.

* Επηρεάζουν ψυχολογικά τον άνθρωπο ακόμη και σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου.

* Ακόμα και αν τοποθετηθούν 25.000 ανεμογεννήτριες οι ρύποι σε διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου θα παραμείνουν κατά 99,93%.

* Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, και που φτάνει στο τελικό αποδέκτη, δηλαδή τον καταναλωτή, όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αυξάνεται από 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας.

* Το ζωικό βασίλειο θα υποφέρει. Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στοβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια.

* Το μανιφέστο 100 Γερμανών καθηγητών και διανοουμένων σχετικά με την αιολική ενέργεια αναφέρει : η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή. Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός σταθμός. Έτσι με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος και 32.700 για να παράγουμε το 10%. Οι δείκτες μόλυνσης είναι παρόμοιοι για τον ίδιο λόγο. Η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις !

Στατιστικά η αιολική ενέργεια είναι απολύτως ασήμαντη όσον αφορά την συνεισφορά της στη συλλογική παραγωγή ενέργειας και ως εκ τούτου στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. * Ενώ η τεχνολογία αυτή ήταν γνωστή από πολλά χρόνια, εν τούτοις χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν.

Αυτό συνέβη στη Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Το όριο ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνά τα 20-25 χρόνια. Αν συνεχιστεί η κατασκευή τους ( που στην ουσία είναι συνέχιση των επιδοτήσεων αφού εκεί αποβλέπουν οι « επενδύσεις » ), αυτό που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές, θα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με χιλιάδες τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων. Στη χώρα μας το πρόβλημα τείνει να πάρει δραματική τροπή, με εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε τοποθεσίες μοναδικής ομορφιάς αλλοιώνοντας το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περιοχή της νοτιοκεντρικής Εύβοιας, όπου ολόκληρα βουνά έχουν καταληφθεί από αιολικά πάρκα. Την ίδια στιγμή γίνονται ορατά και τα σημάδια της εγκατάλειψης σε όσα τμήματα έχει σταματήσει η επιδότηση.

Σε μια περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, στην βορειοκεντρική Εύβοια, το Πήλι, οι κάτοικοι με την συνδρομή οργανώσεων και συλλόγων, ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις προκειμένου να αποτρέψουν την επικείμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά τους. Ταυτόχρονα εκφράζουν την απορία τους, για διάφορες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει κατά καιρούς στα δάση που βρίσκονται γύρω τους, αλλά και τους φόβους τους για πιθανές νέες που μπορεί να ξεσπάσουν. Και όλα αυτά τη στιγμή που οι εταιρείες αναζητούν εδάφη για να δημιουργήσουν τα αιολικά πάρκα. Αναπόφευκτα είναι τα ερωτηματικά που προκύπτουν...

"GREEN PLANET" http://www.green-planet.gr/articles_anemogenitries.htm


Οι απάτητοι και ανοικτοί χώροι ελκύουν -για προφανείς λόγους- ιδιαίτερα τα αρπαχτικά της ανάπτυξης,
Να μία υποθετική κατάσταση.
Φανταστείτε πως βρέθηκε μία μέθοδος παραγωγής καθαρής, «πράσινης» ενέργειας από την καύση των πιο όμορφων εικαστικών απεικονίσεων της φύσης.
Φανταστείτε πως η κυβέρνηση ξοδεύει 1 δις. λίρες σε επιδοτήσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις που ανέλαβαν να αδειάσουν τους τοίχους και τους εκθεσιακούς χώρους των μεγάλων πινακοθηκών της χώρας.
Φανταστείτε να ξεκρεμιούνται από τους τοίχους και τα βάθρα τους και να ρίχνονται στις υψικαμίνους οι πίνακες των Κόνστμαπλ (Constable), Ριούσκιν (Ruskin), Τέρνερ (Turner) (που είναι ιδιαίτερα εύφλεκτοι) και Στάνλεϊ Σπένσερ (Stanley Spencer), παρέα με τα γλυπτά της Χέπγουορθ (Hepworth) και του Γκολντσγουόρθι (Goldsworthy).
Η περί ης ο λόγος ενέργεια δεν αποδίδει ακόμα πάρα πολύ: ίσως το 6% όσης χρειάζεται η χώρα.
Αλλά η κυβέρνηση σχεδιάζει να επεκτείνει δραματικά την εφαρμογή της τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, καίγοντας ακόμα περισσότερα αριστουργήματα.
Καλείστε τώρα να απαντήσετε στο ερώτημα: πώς πιστεύετε πως θα αντιδρούσε το κοινό και ο φιλελεύθερος τύπος σε ένα παρόμοιο πρόγραμμα παραγωγής ενέργειας;

Η απάντηση είναι μία: η πολιτική θα χαρακτηριζόταν βανδαλισμός του χειρότερου είδους.
Παρά την κρίση της κλιματικής αλλαγής, όλοι θα τη θεωρούσαν σαν ένα βαρύ και ανεύθυνο πλήγμα στο βρετανικό πολιτισμό -ένα υπερβολικά μεγάλο τίμημα για την ανάπτυξη μίας νέας τεχνολογίας, αβέβαιης αποτελεσματικότητας.
Μία παρόμοια δυστοπία εξελίσσεται σήμερα στη Βρετανία.

Δε θυσιάζονται βέβαια τα εικαστικά αριστουργήματα που απεικονίζουν τη φύσης, αλλά τα αριστουργήματα της φύσης καθ' αυτά.Το 2001 το εργατικό κόμμα πήρε την αξιοθαύμαστη πρωτοβουλία να δεσμευτεί υπέρ των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας, ώστε αυτές να παραγάγουν το 10% της ενέργειάς μας έως το 2010, το 20% έως το 2020.

Ένα δισεκατομμύριο λίρες αποταμιεύθηκαν υπέρ της πλέον υποσχόμενης σχετικής τεχνολογίας (των αιολικών πάρκων), ιδιαίτερα μάλιστα των μεγάλων αιολικών πάρκων.

Έτσι ξεκίνησε η «επίθεση του ανέμου», το μεγαλύτερο και ταχύτερα επεκτεινόμενο πρόγραμμα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον κόσμο.
Τα αιολικά πάρκα κατέκλυσαν τη χώρα: έχουν ήδη εγκατασταθεί 1,200 ανεμογεννήτριες, αριθμός που θα τετραπλασιαστεί μέσα σε επτά χρόνια.
Πολλά από τα πάρκα αυτά έχουν τοποθετηθεί σωστά: είναι μικρές εγκαταστάσεις, ππου βρίσκονται κοντά σε ήδη υπάρχουσες υποδομές.
Πολλά όμως όχι.
Οι απάτητοι και ανοικτοί χώροι ελκύουν -για προφανείς λόγους- ιδιαίτερα τα αρπαχτικά της ανάπτυξης, και πολλά από τα πιο όμορφα βουνά, λιβάδια και παραθαλάσσια τοπία των βρετανικών νήσων -σπουδαία όσο κάθε έργο του Τέρνερ ή του Σπένσερ- απειλούνται σήμερα από παράφρονες αναπτυξιακές προτάσεις.
Η αντιπαράθεση για την αιολική ενέργεια -όπως πολλά ακόμα «φυσιολατρικά» θέματα- υποφέρει σήμερα από υπερβολική πόλωση.
Αμφότερα τα μέρη είναι εξίσου υπεύθυνα γι' αυτό, επιτρέψτε μου όμως να αναφερθώ ιδιαίτερα στην περίπτωση της Πόλι Τόινμπι (Polly Toynbee) που εξέθεσε την κλασική αριστερή επιχειρηματολογία υπέρ της αιολικής ενέργειας.
Όσοι αντιστέκονται στην επέκταση των ανεμογεννητριών, έγραψε η Τόινμπι, δεν είναι παρά δεξιοί «ανάλγητοι αγροτιστές», που ανησυχούν για την αξία των ιδιοκτησιών τους, γυρολόγοι «κλαυθμών» για την οπτική ρύπανση της πολύτιμης θέας τους.
Με την κλιματική αλλαγή να επιταχύνεται, όλοι αυτοί χορεύουν ενώ ο πλανήτης μας θερμαίνεται.
Πρόκειται, καταλήγει για «μικρούς ανθρώπους, εγωιστές και κοντόθωρους».
Καλά θα έκανε η Τόινμπι να πάει κανένα ταξιδάκι μέχρι το Λιούις, στις δυτικές Εβρίδες.
Εκεί, ο ενεργειακός γίγαντας «Αμέκ» προωθεί την εγκατάσταση του μεγαλύτερου αιολικού πάρκου στον κόσμο.
Οι ντόπιοι αντιστέκονται όπως μπορούν.
Το πάρκο πρόκειται να εγκατασταθεί στο βόρειο τμήμα του απάτητου λιβαδιού του Λιούις (Mòinteach riabhach Leòdhais στα κελτικά), σε ένα ανεμοδαρμένο απάτητο τόπο στο χρώμα της ώχρας, γεμάτο βάλτους, καταρράκτες και γκρεμούς.
Ο τόπος είναι γεμάτος απανθρακωμένο έδαφος και η οικολογική του αξία έχει συγκριθεί με εκείνη του πάρκου «Σερενγκέτι» στην ανατολική Αφρική.
Προστατεύεται από τη «συνθήκη Ραμσάρ» και από τη συνθήκη της Βέρνης για την προστασία της ορνιθοπανίδας, υποχρεώσεις που η «Αμέκ» ετοιμάζεται να σαρώσει.
Η βιοποικιλότητα και η ομορφιά του τοπίου, το καθιστά κεντρικό στην ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας των νησιών, που έχει τζίρο 60 εκατομμύρια λίρες το χρόνο.
Το Mòinteach riabhach Leòdhais όμως, με την παράξενη, άγρια ομορφιά του, παίζει κεντρικό ρόλο και στην απειλούμενη κελτική ταυτότητα του Λιούις.
Οι κάτοικοι του Λιούις δούλευαν εδώ επί αιώνες.
Όπως το έθεσε ο Φίνλεϊ Μακ Λέοντ (Finlay McLeod), ένας από τους ακτιβιστές στην περιοχή: «η γλώσσα μας, ακόμα κι εμείς μπορεί να εξαφανιστούμε, αλλά η γη -στην οποία ανήκουμε- παρέμεινε αμετακίνητη, ένα μετερίζι της ανθρώπινης πνευματικής υγείας. Τώρα την απειλούν κι αυτήν».
Η «Αμέκ» φυσικά δεν έφτασε ως εδώ από φυσιολατρικό ενδιαφέρον.

Ήρθε για τα λεφτά.



Χάρη στις κυβερνητικές επιδοτήσεις ελπίζει να κερδίζει 68 εκατομμύρια λίρες το χρόνο από το πάρκο.



Αν και η λέξη «πάρκο» εξωραΐζει μάλλον υπερβολικά τι πρόκειται να συμβεί αν η «Αμέκ» βάλει το πόδι της εδώ:


Θα αναγείρει 234 ανεμογεννήτριες, που η καθεμιά θα έχει ύψος 140 μέτρα κι έλικα διαμέτρου 80 μέτρων τουλάχιστο (σκεφτείτε 234 οικοδομήματα, που το καθένα θα είναι πάνω από δύο φορές ψηλότερο από την κολόνα του Νέλσον, με έναν έλικα μεγαλύτερο από το μήκος ενός Μπόινγκ 747).
Για να μεταφερθεί η ενέργεια από το νησί θα χρειαστούν 210 πυλώνες, ο καθένας των οποίων θα έχει ύψος 26 μέτρα, με όλα τα απαιτούμενα καλώδια.
Για να λειτουργήσουν οι ανεμογεννήτριες θα χρειαστούν 150 χιλιόμετρα δρόμου και εννιά ηλεκτρικοί υποσταθμοί.

Το Λιούις δε θα γίνει αιολικό πάρκο: θα μεταβληθεί σε αιολική βιομηχανία.

Η «ανάπτυξη» του Λιούις όμως δε θα σταματήσει εδώ.

Οι ανεμογεννήτριες, όσο κι αν το ξεχνάνε αυτό οι συνήγοροι της αιολικής ενέργειας, χρειάζονται υποστήριξη.

Δεν φυτεύεις απλά τις ανεμογεννήτριες, λες κι είναι υπερμεγέθη βλαστάρια.

Η κάθε ανεμογεννήτρια θα βυθιστεί σε 726 κυβικά μέτρα μπετόν.

Θα χρειαστεί να εκσκαφθούν συνολικά 5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα βράχων και 2.5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα εδάφους.

Αυτά τα νούμερα καθιστούν γελοία την επιχειρηματολογία της Τόινμπι πως «οι ανεμογεννήτριες μπορούν απλά να αποσυναρμολογηθούν και να μεταφερθούν αλλού, χωρίς να αφήσουν σημάδια».

Η περίπτωση του Λιούις μας διδάσκει πολλά χρήσιμα συμπεράσματα.

Αποκαλύπτει πως το αμερικανικό-πουριτανικό δόγμα, πως η άγρια φύση είναι σπατάλη και προορισμός της είναι η βιομηχανική χρήση, διασχίζει ξανά τον Ατλαντικό, προς την αντίθετη κατέυθυνση αυτή τη φορά.

Τα απάτητα μέρη, μας λένε, είναι οι καβάτζες του πολιτισμού: μπορούν να ανανεώσουν, να σταθεροποιήσουν, να αναπτύξουν τον τρόπο ζωής μας.

Η περίπτωση του Λιούις μας θυμίζει επίσης πως οι πνευματικές, αισθητικές, ιστορικές και οικολογικές αξίες μας απειλούνται, όποτε δίνονται προς εκμετάλλευση οι φυσικές ομορφιές.

Είναι δύσκολο να υπολογίσουμε πόσο κοστίζουν οι ηθικές αυτές αξίες σε χρήμα, πράγμα που κάνει δυσκολότερο τον υπολογισμό των οικονομικών ωφελειών από τις ανεμογεννήτριες.

Ξέρουμε όμως πως, σε αντίθεση από την ηλεκτρική ισχύ, αυτές δεν αντικαθίστανται.

Μία νέα έρευνα της «γερμανικής επιτροπής ενέργειας», που είναι πρωτοπόρα παγκοσμίως στην παραγωγή αιολικής ενέργειας, συμπεραίνει πως τα αιολικά πάρκα αποτελούν αναποτελεσματικό μέσο για να κερδίσουμε την απελπισμένη μάχη που δίνουμε ενάντια στην κλιματική αλλαγή.

Ακόμα όμως κι αν δεν ήταν, υπάρχουν τοπία που είναι πολύ πολύτιμα για να τα μετατρέψουμε σε υπαίθριους σταθμούς παραγωγής ενεργείας.

Το Λιούις αποτελεί απλά τη χειρότερη περίπτωση.

Συνυπολογίστε τις 150 ανεμογεννήτριες στο Έισκεν στο Χάρις· τα σχέδια για ανάπτυξη της χερσονήσου Σλιτ στο Σκάι· τον «αναμεταδότη», τον πυλώνα ύψους πενήντα μέτρων που είναι απαραίτητος να μεταφέρει το ηλεκτρικό ρεύμα από τα αιολικά πάρκα των δυτικών σκωτικών ακτών στους καταναλωτές των αστικών κέντρων του νότου: μία βαθιά μαχαιριά ετοιμάζεται να παραμορφώσει ορισμένα από τα πιο όμορφα τοπία της Βρετανίας.

Όπως συχνά συμβαίνει, το κλειδί εδώ είναι η αίσθηση του μέτρου.
Η κυβέρνηση επείγεται να αναδομήσει το επιχειρηματικό τοπίο, ευνοιώντας υπέρμετρα αιολικά πάρκα βιομηχανικών διαστάσεων.
Θα έπρεπε να ευνοήσει μικρότερες, πιο ανθρώπινες εγκαταστάσεις, με λιγότερες ανεμογεννήτριες, ενταγμένες σε παλιές βιομηχανικές περιοχές.
Για τις μακρινές μεταφορές ενέργειας θα έπρεπε να επενδύσει σε υποθαλάσσια καλώδια και όχι σε νέες εγκαταστάσεις στο έδαφος.
Η κυβέρνηση θα έπρεπε επίσης να εντείνει τις προσπάθειές της για την αλλαγή των ενεργοβόρων συνηθειών μας.
Την ίδια ώρα που ενθαρρύνει την «Αμέκ» να καταστρέψει Εβρίδες, η κυβέρνηση προωθεί νέους αεροδιαδρόμους, υποκύπτοντας στην μη βιώσιμη νοοτροπία των αεροπορικών ταξιδιών.
Η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει μακροπρόθεσμα η Βρετανία.
Η απάντηση όμως δεν είναι η καταστροφή των αριστουργημάτων της φύσης.